Sabtu, 21 Januari 2012

Tepang Munggaran

“...eu...eu... punten...eu... tiasa sampēanna diangkat ?”.
Gebeg. Kuring ngarēnjag, reuwas liwat saking. Jaba ēra deuih. Ēta pangpangna mah. Ēra. Teu ku hanteu, abong kēna suku teu panonan, bet teu karasa nincak suku batur. Geuwat kuring ngangkat suku anu dampalna dibakutet ku sapatu anu pajurawet tali wungkul. Sapatu awēwē. Hakna anu jangkung tur mēncos, mēh nanceb dina sapatu kulit manēhna tangka kentob. Gancang kuring mēnta hampura ka manēhna. Pok deui pok deui kuring ngedalkeun kecap “hapunten !”. manēhna ukur ngawalon ku imut. Kalah tuluy nawaran peremēn karēt. Bari jeung ēra gē kuring nyokot hiji, laju dihuapkeun. Imut kuring ngalangkang dina sesela biwir, ngawalonan imut manēhna. Antukna, obrolan kuring jeung manēhna ngaguluyur bareng jeung murulukna girimis luareun beus kota.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar

Tulisan Petingan