Isuk kēnēh nepi ka lembur tēh. Asa aya nu bēda. Hawana teu seger jiga baheula. Kebon jeung sawah sisi jalan laleungit kagiridig ku pirang wangunan anyar. Tower sēlular lir nu paluhur-luhur, minuhan lembur.
Palebah gang, panon eunteup dina hēnpon nu ngagolēr sisi jalan. Hēnpon kaluaran anyar. Teuing nu saha. “Ah, engkē gē nu bogana bakal nelepon,” cēk hatē.
Di buruan simpē. Panto hareup teu dikonci. Hawar-hawar kapireng nu hahariringan awor jeung sora cai. Sono teu kaampeuh. Gancang muru panto kamar mandi. Diketrok. Kulutrak. “Akang ?”, aya reuwas aya atoh, ngalangkang dina beungeutna. Gabrug. Silih rangkul. Silih rungrum. Silih galēntor. Silih cacapkeun kasono.
“Meni teu ngawartosan badē mulih tēh ?”, cenah bari makē deui kimonona. Lēos ka kamar cai, ninggalkeun kuring nu keur ngumpulkeun sēsa kasono.
Tililit. Tililit. Hēnpon pamanggih disada. Gancang diangkat. “Kang, tos di bumi ?”, sora pamajikan. “teu tepang sareng pun lanceuk tadi di gang ?”.
Dēsēmber 2011
Sabtu, 21 Januari 2012
Masjid Al Amman : Reueus ku Pulisi
Poē Senēn, 19 Dēsēmber 2011, milu reureuh di Masjid Al Amman Polda Jabar. Subhanallah, uink reueus ku aparat pulisi nu aya di dinya. Adzan Lohor can ngaweuhan, masjid nu sakitu ublug ablagna, geus pinuh ku nu marakē saragam, nu rēk nedunan panggentra Gusti Allah. Malah sabada uink rēngsē shalat lohor berjamaah, di luar masih kēnēh pating kurunyung nu rēk ngadon sujud.
Gusti ... mugi hatē jeung katiginan maranēhna salawasna dicaangan ku cahya kaimanan ka Salira. Amien.
Dēsēmber 2011
Gusti ... mugi hatē jeung katiginan maranēhna salawasna dicaangan ku cahya kaimanan ka Salira. Amien.
Dēsēmber 2011
Seuneu Sondang
Seuneu nu ngabebela jeroeun dada, ngahuru wawanēn anjeun. Dangah. Leumpang gagah. Ngabar-ngabar kateuneung. “Pēlor mana nu rēk nyayang na awak kami ?”, harēwos anjeun ngalanglaung. Mapag congo bedil. “Kami moal loba pamēnta. Ukur mēnta ceuli jeung hatē aranjeun. Nu beresih tina arsēnik. Gantina kop tah mērē bakakak awak kami”, ceuk anjeun bari ngagedurkeun seuneu jero dada. Dada anjeun hurung. Tonggong. Leungeun. Suku. Sirah. Saawak-awak hurung. Anjeun geus masrahkeun wadal, bari ceuli jeung hatē nu dipēnta teu kungsi dibikeun.
Kembang Buruan
Budak lalaki. Hiji-hijina. Keur meujeuhna kembang buruan.
“Kasēp, ulah lulumpatan baē atuh, bilih geubis kēh ...”, kanyaah indung budak ngalangkang dina ungkara hariwang. Abong budak, can ngarti kahariwang indung. Jongjon baē silih udag jeung baturna.
Gedebut. Budak labuh. Tuurna getihan. Diburu ku indungna. Tatuna diberesihan. Diubaran. Budak gogoakan. Abong budak, rēngsē diubaran belenyeng baē lumpat deui. Ulin jeung baturna.
“Kasēp ... teu aya kakapok sakitu tos geubis tēh ...”, indung budak keukeuh hariwang.
“Da saur Abah gē ulah kapok ... tapi kedah ati-ati ngarah teu geubis deui ...”, walon budak. Indungna mureleng ka kuring.
“Kasēp, ulah lulumpatan baē atuh, bilih geubis kēh ...”, kanyaah indung budak ngalangkang dina ungkara hariwang. Abong budak, can ngarti kahariwang indung. Jongjon baē silih udag jeung baturna.
Gedebut. Budak labuh. Tuurna getihan. Diburu ku indungna. Tatuna diberesihan. Diubaran. Budak gogoakan. Abong budak, rēngsē diubaran belenyeng baē lumpat deui. Ulin jeung baturna.
“Kasēp ... teu aya kakapok sakitu tos geubis tēh ...”, indung budak keukeuh hariwang.
“Da saur Abah gē ulah kapok ... tapi kedah ati-ati ngarah teu geubis deui ...”, walon budak. Indungna mureleng ka kuring.
Uing Lain Nu Gēlo
Gedong tēh teuing ku sigrong. Jangkung. Puncerna mēh nyundul langit. Di dinya manēhna ngabedega. Melong ka jauhna. Guligah. Ngemu amarah. Ngarasa teu ngeunah ku anggapan batur. Dunungan jeung batur sapagawēan, teu percaya kana panimuna. Malah teu saeutik nu nganggap manēhna gēlo. Padahal manēhna ngulik ēta timuan lain dina waktu sakeudeung.
Ngageder angenna. Reup peureum. Jleng. Manēhna luncat. Kolēang. Awakna meulah angin. Bray. Manēhna muka leungeun jeung suku. Kalayang. Awakna kabawa angin. Aya nu mēbēr dina leungeun jeung sukuna. Nyah. Beunta. Nyēh. Manēhna imut bangun nu nikmat. Awakna kakalayangan. Nutur-nutur kahayangna. “Uing Lain Nu Gēloooooooo.....”, manēhna ceuceuleuweungan bari hiber ngideran kota.
Ngageder angenna. Reup peureum. Jleng. Manēhna luncat. Kolēang. Awakna meulah angin. Bray. Manēhna muka leungeun jeung suku. Kalayang. Awakna kabawa angin. Aya nu mēbēr dina leungeun jeung sukuna. Nyah. Beunta. Nyēh. Manēhna imut bangun nu nikmat. Awakna kakalayangan. Nutur-nutur kahayangna. “Uing Lain Nu Gēloooooooo.....”, manēhna ceuceuleuweungan bari hiber ngideran kota.
Kanibal
Pikeun nyumponan napsuna, manēhna wani ngahalalkeun sagala cara. Geus bēak eusi leuweung. Geus pērēn eusi lembur. Kabēh jadi wadal kasarakahanna. Ayeuna manēhna hirup nyorangan. Kalaparan. Taya deui wadalkeuneun. Kapaksa. Manēhna nungtut ngawadalkeun awak sorangan. Suku rampung. Leungeun buntung. Beuteung lalaunan digorogotan. Tapi manēhna bingung. Mikiran cara ngahuapkeun sirah sorangan.
Potrēt Raca
Sumpah. Sok teu puguh rasa ari tepung teuteup jeung anjeun tēh. Sok ratug jajantung. Komo mun dibarung ku imut nu ēta mah. Ah, geus wēh. Teu katulungan. Ieu rasa kawas nu dibalangkeun ka awang-awang. Ngalayang ti mēga ka mēga. Lumenyap. Nikmat.
Geus lila pisan kuring nyidem ieu rasa, Sungsian. Ukur bisa nyidem. Bari sok maling-maling bēja. Maling-maling imut. Maling-maling teuteup. Ti kaanggangan. Sakapeung sok maling-maling malangkeun tineung kana potrēt anjeun. Bari angger. Kuring sok bobolēh mun kudu paadu teuteup jeung anjeun. Rumasa ēlēh jajatēn. “Atos atuh, Sungsian, ulah neuteup wae”, cekēng bari notor botol. Mun geus kitu, sok nyel keuheul. Ka diri nu taya kawani. Ka anjeun nu teu daēk surti. Kana impian nu remen nepungkeun teuteup urang. “Sungsian...”. Belewer. Kuring malēdogkeun botol. Prang ! Keuna pisan kana potrēt raca raray anjeun nu ngajeblag dina tēmbok.
Geus lila pisan kuring nyidem ieu rasa, Sungsian. Ukur bisa nyidem. Bari sok maling-maling bēja. Maling-maling imut. Maling-maling teuteup. Ti kaanggangan. Sakapeung sok maling-maling malangkeun tineung kana potrēt anjeun. Bari angger. Kuring sok bobolēh mun kudu paadu teuteup jeung anjeun. Rumasa ēlēh jajatēn. “Atos atuh, Sungsian, ulah neuteup wae”, cekēng bari notor botol. Mun geus kitu, sok nyel keuheul. Ka diri nu taya kawani. Ka anjeun nu teu daēk surti. Kana impian nu remen nepungkeun teuteup urang. “Sungsian...”. Belewer. Kuring malēdogkeun botol. Prang ! Keuna pisan kana potrēt raca raray anjeun nu ngajeblag dina tēmbok.
Tepang Munggaran
“...eu...eu... punten...eu... tiasa sampēanna diangkat ?”.
Gebeg. Kuring ngarēnjag, reuwas liwat saking. Jaba ēra deuih. Ēta pangpangna mah. Ēra. Teu ku hanteu, abong kēna suku teu panonan, bet teu karasa nincak suku batur. Geuwat kuring ngangkat suku anu dampalna dibakutet ku sapatu anu pajurawet tali wungkul. Sapatu awēwē. Hakna anu jangkung tur mēncos, mēh nanceb dina sapatu kulit manēhna tangka kentob. Gancang kuring mēnta hampura ka manēhna. Pok deui pok deui kuring ngedalkeun kecap “hapunten !”. manēhna ukur ngawalon ku imut. Kalah tuluy nawaran peremēn karēt. Bari jeung ēra gē kuring nyokot hiji, laju dihuapkeun. Imut kuring ngalangkang dina sesela biwir, ngawalonan imut manēhna. Antukna, obrolan kuring jeung manēhna ngaguluyur bareng jeung murulukna girimis luareun beus kota.
Gebeg. Kuring ngarēnjag, reuwas liwat saking. Jaba ēra deuih. Ēta pangpangna mah. Ēra. Teu ku hanteu, abong kēna suku teu panonan, bet teu karasa nincak suku batur. Geuwat kuring ngangkat suku anu dampalna dibakutet ku sapatu anu pajurawet tali wungkul. Sapatu awēwē. Hakna anu jangkung tur mēncos, mēh nanceb dina sapatu kulit manēhna tangka kentob. Gancang kuring mēnta hampura ka manēhna. Pok deui pok deui kuring ngedalkeun kecap “hapunten !”. manēhna ukur ngawalon ku imut. Kalah tuluy nawaran peremēn karēt. Bari jeung ēra gē kuring nyokot hiji, laju dihuapkeun. Imut kuring ngalangkang dina sesela biwir, ngawalonan imut manēhna. Antukna, obrolan kuring jeung manēhna ngaguluyur bareng jeung murulukna girimis luareun beus kota.
Sosongēteun
“Jam antik titinggal uyut di juru rohang tamu disada salapan kali. Nu dianti-anti teu baē sumping. Ka mana atuh panutan tēh ? Kapan sakitu ēcēs disebatkeun dina SMS, yēn sonten ieu tēh salira badē sumping. Badē nepangan pun bapa. Ku abdi diantos ti sonten mula. Kēnging dangdos sataker kebek. Engkang teu aya datang. Naha bet jalir, jungjunan. Atanapi lali panginten salira tēh ? Upami aya pamengan nu teu tiasa dikantunkeun, geuning bet teu ngawartosan ? Telepon di rorompok aya. Handphone ogē tara dikantun, da bilih salira ngagentraan. Upami jalir atanapi ngahaja lali tēa mah, teungteuingeun teuing atuh, jungjunan. Kantenan upami ngahaja lumpat tina tanggel waler mah. Duh, saha atuh engkē nu bakal janten bapa si utun ?”.
Clak. Cipanonna maseuhan lambaran catetan nu can anggeus ditulis ku manēhna.
Clak. Cipanonna maseuhan lambaran catetan nu can anggeus ditulis ku manēhna.
SMS ti Ceu Etti RS
Rada beurang hudang tēh. Ēta gē pēdah baē kahudangkeun ku sora hēnpon. Singhorēng SMS ti ceu Etti RS. Bagja. Reueus. Bingung. Pagalo. Teu rēk kitu kumaha atuh. Meunang SMS ti pangarang awēwē nu geus moyan. Tina nomer anjeunna deuih. Etti RS enya, lain ēētiērēsan.
Ana dibuka, eusina pangogan. Ngajak uink jadi pamilon dina Konperensi Internasional Budaya Sunda, alpukahna Yayasan Rancagē. Sumpah, uing atoh liwat saking. Tapi tuluy kerung, basa maca tuluyan SMSna. Saban pamilon kudu mayar waragad 350 rēwu pērak.
Keur saayeunaeun mah, kajeun rēk disebut teu nyaah kana budaya sunda gē. Enya. Ayeuna mah uink moal bisa milu aub. Atuh da mun uing miluan tēh, uing kudu nyadiakeun waragad tilu tikeleun ti ēta. Tikelan kahiji jang daptar. Tikelan kadua jang bekel. Tikelan katilu jang mekelan nu ditinggalkeun di imah, si jalu kadua indungna. Hampura, Ki Sunda.
Ana dibuka, eusina pangogan. Ngajak uink jadi pamilon dina Konperensi Internasional Budaya Sunda, alpukahna Yayasan Rancagē. Sumpah, uing atoh liwat saking. Tapi tuluy kerung, basa maca tuluyan SMSna. Saban pamilon kudu mayar waragad 350 rēwu pērak.
Keur saayeunaeun mah, kajeun rēk disebut teu nyaah kana budaya sunda gē. Enya. Ayeuna mah uink moal bisa milu aub. Atuh da mun uing miluan tēh, uing kudu nyadiakeun waragad tilu tikeleun ti ēta. Tikelan kahiji jang daptar. Tikelan kadua jang bekel. Tikelan katilu jang mekelan nu ditinggalkeun di imah, si jalu kadua indungna. Hampura, Ki Sunda.
Lalaki
Gerung. Sora mesin motor meupeus simpēna peuting. Kulutrak. Sora nu muka tulak. Kuring nilepan mukena. Di tepas, kasampak manēhna keur notor alkohol. Leungeun katuhu ngeupeul balati nu lamokot getih. Teuing lalaki mana deui nu geus jadi korbanna. “Geuning bet taya eureunna ngumbar kaceuceub tēh, anaking”, cekēng semu ngeleper. Manēhna mencrong.
“Kaceuceub, Ma, nu nyababkeun uing hirup kēnēh tepi ka peuting ieu”, pokna. “kaceuceub Ema ka lalaki nu kuduna jadi bapa uing”.
“Gustiiiii .... !”
Ras. Inget deui kana kajadian welasan taun katukang. Ka kota nu ngabebela. Ka welasan lalaki marakē saragam nu ngaduruk hotēl. Ka pangantēn awēwē nu digadabah hareupeun layon salakina dina peuting munggaran. Ka kuring nu teu apal, lalaki mana nu jadi bapa anak sorangan.
“Kaceuceub, Ma, nu nyababkeun uing hirup kēnēh tepi ka peuting ieu”, pokna. “kaceuceub Ema ka lalaki nu kuduna jadi bapa uing”.
“Gustiiiii .... !”
Ras. Inget deui kana kajadian welasan taun katukang. Ka kota nu ngabebela. Ka welasan lalaki marakē saragam nu ngaduruk hotēl. Ka pangantēn awēwē nu digadabah hareupeun layon salakina dina peuting munggaran. Ka kuring nu teu apal, lalaki mana nu jadi bapa anak sorangan.
Dunga Keur Si Jalu
“Teu karasa, Jalu, tilu taun geus kalarung. Ayeuna hidep geus gedē. Geus bisa ngajak Abah balap lumpat. Geus bisa ngitung. Hahariringan. Tatabeuhan. Gagambaran. Sakapeung sok ngajak jogol dina kasur.
Moal Abah jeung Ambu mah moal ngadungakeun panjang umur ka hidep tēh, Jalu. Da umur mah geus tangtu.
Abah jeung Ambu mah rēk neneda ka Allah, malar hidep dipaparin gumilang cahya jang nyaangan jalan sorangeun. Sangkan bisa leumpang bari lempeng dina galur Allah. Bisa ngeusian sēsa umur ku laku lampah nu henteu tojaiah jeung ugeran Allah.
Abah jeung Ambu rēk neneda ka Allah, sangkan hidep jadi budak sholēh nu rancagē. Budak nu cageur, bageur, bener, pinter, singer, teger, pangger, wanter jeung cangker. Insya Allah rejeki mah nuturkeun.”
Si Jalu ngageubra dina lahunan, basa batur-batur ulinna ngahariringkeun lagu Happy Birthday. Imut ipis ngagantung dina biwirna, lir nu ngahaminan dunga nu jad bapa.
Moal Abah jeung Ambu mah moal ngadungakeun panjang umur ka hidep tēh, Jalu. Da umur mah geus tangtu.
Abah jeung Ambu mah rēk neneda ka Allah, malar hidep dipaparin gumilang cahya jang nyaangan jalan sorangeun. Sangkan bisa leumpang bari lempeng dina galur Allah. Bisa ngeusian sēsa umur ku laku lampah nu henteu tojaiah jeung ugeran Allah.
Abah jeung Ambu rēk neneda ka Allah, sangkan hidep jadi budak sholēh nu rancagē. Budak nu cageur, bageur, bener, pinter, singer, teger, pangger, wanter jeung cangker. Insya Allah rejeki mah nuturkeun.”
Si Jalu ngageubra dina lahunan, basa batur-batur ulinna ngahariringkeun lagu Happy Birthday. Imut ipis ngagantung dina biwirna, lir nu ngahaminan dunga nu jad bapa.
Kamerekaan
Aya ku ēndah ari impian. Makē jeung bisa ngalaman jadi jalma jugala. Mokaha. Sagala laksana. Lugina ngurus titinggal si jenat. Budak hiji-hijina. Awēwē. Teu sirikna awur-awuran. Dipupujuhkeun. Banget ku nyaah. Sagala pamēntana teu welēh ditedunan. Tara dihulag atawa dicuram-caram. Dianteur baē. Sakahayangna. Kalawan teu poho neundeun panon neundeun ceuli di saban tempat.
Bulan kamari manēhna walēh, hayang kuliah di dayeuh. Teu burung dijurung. Itung-itung nedunan wasiat indungna. Hanjakal manēhna kaburu gering. Unggal peuting babalongkēngan. Sagala diutahkeun. Imah geus heurin ku tumpukan utahna. Steak, pizza, campaigne, curutu, kondom, bikini, dildo, blekberi, lēptop, hum titer, skuter metik, mobil, jeung barang-barang sējēn nu teu apal ngaranna, ngahunyud di unggal juru imah. Pikageuleuheun. Atawa pikabitaeun ?
Bulan kamari manēhna walēh, hayang kuliah di dayeuh. Teu burung dijurung. Itung-itung nedunan wasiat indungna. Hanjakal manēhna kaburu gering. Unggal peuting babalongkēngan. Sagala diutahkeun. Imah geus heurin ku tumpukan utahna. Steak, pizza, campaigne, curutu, kondom, bikini, dildo, blekberi, lēptop, hum titer, skuter metik, mobil, jeung barang-barang sējēn nu teu apal ngaranna, ngahunyud di unggal juru imah. Pikageuleuheun. Atawa pikabitaeun ?
Samagaha
Samagaha, Kaulanun, ieu jisim katambias. Ngatog dina mongklēngna peteng. Gupay-gapay mapay dangiang Salira, ukur ririwa jeung barayana nu rajeg sapanjang jalan. Ragēg nanawarkeun kaēndahan peuting nu nyampay dina unggal gurilap seuseukeut rindat. Merebot nu awong-awongan ti suhunan masigit, kasilep ku harēwos halon biwir alkohol nu ambucuy baseuh.
Hibar salira, Kaulanun, duka nyumput di mana. Ukur gupay panghiap nu pating gurilap tina awak-awak bulucun nu andekak dina kongkolak. Ieu soca, Kaulanun, beueus ku kakeueung. Lamur. Teu awas maca lemah tincakeun.
Hibar salira, Kaulanun, duka nyumput di mana. Ukur gupay panghiap nu pating gurilap tina awak-awak bulucun nu andekak dina kongkolak. Ieu soca, Kaulanun, beueus ku kakeueung. Lamur. Teu awas maca lemah tincakeun.
Awēwē ‘nu Teu Leupas Ngeukeupan Salapan Purnama Lilana Katalangsara
Manēhna muringis nahan kanyeri
Basa lawang garbana gudawang
Tangka getihan
Teu garing opat puluh peuting lilana
Hayang teuing mēnta hampura
Hayang geura mulangtarima
Basa lawang garbana gudawang
Tangka getihan
Teu garing opat puluh peuting lilana
Hayang teuing mēnta hampura
Hayang geura mulangtarima
Bangkarak Sajak Balangsak
sajak-sajak balatak
hirup angger balangsak
tunggara teu bēak-bēak
beurang peuting rambisak
lambaran harepan rangsak
impian bēak disasaak
sajak-sajak balatak
jadi ruhak
teu puguh bangkarak
hirup angger balangsak
tunggara teu bēak-bēak
beurang peuting rambisak
lambaran harepan rangsak
impian bēak disasaak
sajak-sajak balatak
jadi ruhak
teu puguh bangkarak
Handapeun Balandongan
Hatē bayeungyang dirērab kalangkang
Sorasora leungiteun jirim
Pating celengkeung pating harēwos
Sorasora nu kungsi ngalemah na galeuh jisim
Hatē marudah ngotēktak wayah
Mangpirang teuteup lir ruruhit panah
Maseuk lēngkah nalikung lampah
Hatē palid kairid caah dēngdēng
Cipanon anjeun nu ngeclak na dampal
Leungeun nu ngeleper nahan ketug jajantung
Handapeun balandongan
Hatē rangsak teu puguh bangkarak
Sorasora leungiteun jirim
Pating celengkeung pating harēwos
Sorasora nu kungsi ngalemah na galeuh jisim
Hatē marudah ngotēktak wayah
Mangpirang teuteup lir ruruhit panah
Maseuk lēngkah nalikung lampah
Hatē palid kairid caah dēngdēng
Cipanon anjeun nu ngeclak na dampal
Leungeun nu ngeleper nahan ketug jajantung
Handapeun balandongan
Hatē rangsak teu puguh bangkarak
Japati
anjeun japati, bral
geura hiber ngapak mēga
geleber jangjang bodas
nurih salaksa mata
paninggaran
gelik leutik sora anjeun
mubus jeroning kalbu
ber, geura hiber
japati
pangnyungsikeun angin sumilir
seug geus kacanggeum
bagēa
eunteup di pakarangan
sukma
geura hiber ngapak mēga
geleber jangjang bodas
nurih salaksa mata
paninggaran
gelik leutik sora anjeun
mubus jeroning kalbu
ber, geura hiber
japati
pangnyungsikeun angin sumilir
seug geus kacanggeum
bagēa
eunteup di pakarangan
sukma
Harepan
Harepan sakamalir jeung getih
ngamuara na galeuh kalbu
lir galindeng kawih tan soraan
nu moal kungsi anggeusan
geus kadēngē ēndahna hariring angin
ngagalur sawirahma jeung ketug jajantung
tapi tatu teu daēk lita
sēsa kapangpēngkeun topan
tapak kaseureud guludug
kapan kungsi kaanjangan tunggara
basa nyungsi haneut cikahuripan
satengahing sagara hara-haraeun
harepan angger getihan
ngamuara na galeuh kalbu
lir galindeng kawih tan soraan
nu moal kungsi anggeusan
geus kadēngē ēndahna hariring angin
ngagalur sawirahma jeung ketug jajantung
tapi tatu teu daēk lita
sēsa kapangpēngkeun topan
tapak kaseureud guludug
kapan kungsi kaanjangan tunggara
basa nyungsi haneut cikahuripan
satengahing sagara hara-haraeun
harepan angger getihan
Tujuh Likur
Unggal puteran mangsa
Hirup mingkin ngadeukeutan pati
Kawas srangēngē nu ngalalana nēangan kulon
Hiliwir angin mawa totondēn
Wanci teu kungsi reureuh ngamalir
Dina jentulna
Dina peureumna
Dina unggal ambekanna
Aya kēnēh sagunduk waktu
Melak malati di pipir sawarga
Atawa nandurkeun parē di kotakan surga
Mangsana hiber ka biwir jungkrang
Atawa ngarayap mipir lamping rumpil
Ngadegkeun karaton di mumunggang
Mager diri tina panggero durjana
Hirup mingkin ngadeukeutan pati
Kawas srangēngē nu ngalalana nēangan kulon
Hiliwir angin mawa totondēn
Wanci teu kungsi reureuh ngamalir
Dina jentulna
Dina peureumna
Dina unggal ambekanna
Aya kēnēh sagunduk waktu
Melak malati di pipir sawarga
Atawa nandurkeun parē di kotakan surga
Mangsana hiber ka biwir jungkrang
Atawa ngarayap mipir lamping rumpil
Ngadegkeun karaton di mumunggang
Mager diri tina panggero durjana
Menjelang Dinihari, Kau Semakin Menggairahkan Aku Tak Berani Menidurimu, Perempuanku
Senja menjelangKepada perempuan tua di tengah samudera :
“Engkau lahirkanku, untuk menjadi suamimu”
Engkau masih telanjang
Di ranjang
Telentang
Halimun kelabu tua
Mengintip cemas di jendela
Titiktitik embun berserak di kaca
Hitam merayapi hari
Mengerangkeng matahari
Merestui hasrat para pencuri
Memaksa pelacurpelacur menari
Malam ditemani geledek
Tubuhmu molek
Masih tergolek
Matamata jalang
Matamata binal
Matamata liar
Tak perlu lagi menelanjangimu
Tangantangan durjana
Tangantangan setan
Tangantangan iblis
Berlomba menjamah tubuhmu yang Pertiwi
Menggerayangi payudaramu yang Galunggung
Menyibak bulubulumu yang Kalimantan
Menusuki kemaluanmu yang Samodra
Lidahlidah kucing Perancis
Lidahlidah marmut Jepang
Lidahlidah anjing Inggris
Lidahlidah beruang Cina
Lidahlidah buaya Afrika
Lidahlidah teroris Malasyia
Menjilati setiap senti tubuhmu
Menciumi setiap ronggamu yang pustaka
Menghirup setiap hembus nafasmu yang melati
Menghisap setiap tetes keringatmu yang permata
Dan petaka menjadi sempurna
Ketika godzila Amerika mencabikcabik tubuhmu
Mencabuti rerambut lebat di kepalamu
Menghanguskan bebulu di kujurmu
Membelenggu tangan dan kakimu
Mencongkel sepasang matamu
Membekap mulutmu
Malam hampir mati
Engkau masih bersunyi
Menghikmati hari umurmu berganti.
Kucing Paling Konyol
Dan kucing-kucing itu hanya bisa mengeong lirih
sambil mengibas-ibaskan ekornya yang tak utuh lagi.
Ham di hadapan telah bekukan gejolak darahnya.
sedang di meja majelis, tikus-tikus berebut dasi dan mikrofon
sebagian lagi sibuk menghitung sisa-sisa keratan giginya di lemari besi
di televisi, thomas dan jerry duduk mesra
menonton berita kasus-kasus korupsi, rajapati, dan bencana
tak kunjung selesai
sedang kita malah asyik membaca puisi yang belum jadi
sambil mengibas-ibaskan ekornya yang tak utuh lagi.
Ham di hadapan telah bekukan gejolak darahnya.
sedang di meja majelis, tikus-tikus berebut dasi dan mikrofon
sebagian lagi sibuk menghitung sisa-sisa keratan giginya di lemari besi
di televisi, thomas dan jerry duduk mesra
menonton berita kasus-kasus korupsi, rajapati, dan bencana
tak kunjung selesai
sedang kita malah asyik membaca puisi yang belum jadi
Anakku Mau (pindah) Sekolah
“Ibu, Syfa enggak mau sekolah.” Gadis kecilku pulang sekolah menenteng isak.
“Lho, katanya mau jadi anak pinter.”
“Syfa, takut mati. Atap sekolah mau roboh, dan dindingnya bolong. Banyak anjing liar.”
Isteriku mengelus rambut anakku. Lembut. Kasih.
“Kemarin, kepala Danang berdarah tertimpa genting” lanjutnya dalam sedan.
Isteriku mengecup mesra dahi anaknya. Lembut. Sayang.
Tak henti mengelus rambut sang anak.
“Ibu, sekolahnya Monik bagus. Ada polisinya. Gurunya banyak. Di sekolahku hanya ada tiga.”
Telaga menggenang di mata isteriku.
“Syfa pindah saja ke sekolahnya Monik, Bu !?”
“Lho, nanti siapa yang bantuin Bapakmu nyapu kantor ?”,senyum isteriku sungguh pahit.
“Lho, katanya mau jadi anak pinter.”
“Syfa, takut mati. Atap sekolah mau roboh, dan dindingnya bolong. Banyak anjing liar.”
Isteriku mengelus rambut anakku. Lembut. Kasih.
“Kemarin, kepala Danang berdarah tertimpa genting” lanjutnya dalam sedan.
Isteriku mengecup mesra dahi anaknya. Lembut. Sayang.
Tak henti mengelus rambut sang anak.
“Ibu, sekolahnya Monik bagus. Ada polisinya. Gurunya banyak. Di sekolahku hanya ada tiga.”
Telaga menggenang di mata isteriku.
“Syfa pindah saja ke sekolahnya Monik, Bu !?”
“Lho, nanti siapa yang bantuin Bapakmu nyapu kantor ?”,senyum isteriku sungguh pahit.
Hitam
Nonton dagelan di panggung hitam kandungan pertiwi,
menampilkan silhouetsilhouet adegan kanibal yang erotik
di balik kain hitam dalam aula berdinding arang
tanpa kunang-kunang.
Nafas memburu di antara ketakutan
dan birahi dalam tawa terpingkalpingkal
menampilkan silhouetsilhouet adegan kanibal yang erotik
di balik kain hitam dalam aula berdinding arang
tanpa kunang-kunang.
Nafas memburu di antara ketakutan
dan birahi dalam tawa terpingkalpingkal
Hitam
Juga ketika pagi menjadi keparat
Panjipanji tirani berkibar di ketinggian
Sedesir angin reformasi dikipaskan
Tembok kokoh militer tak terhantam
Bahkan dengan sebentuk tsunami demontrasi
Satu dua kuncup terlahir dan mati
Gugur di jalan atau lenyap ditelan bumi
Demokrasi tak juga reinkarnasi
Republik semakin renta di kursi roda
Meski dukun dan tabib asing dihadirkan
Cendikiacendikia anyar dilahirkan
Perwiraperwira muda pun diciptakan
Masih
Tikustikus got bermukim di majlis terhormat
Anjinganjing kudisan berkeliaran di parlemen
Dan buayabuaya lapar biak di birokrasi
Maka menjelang senja berkiblat
Pertiwi hilang arah.
Tersesat
Panjipanji tirani berkibar di ketinggian
Sedesir angin reformasi dikipaskan
Tembok kokoh militer tak terhantam
Bahkan dengan sebentuk tsunami demontrasi
Satu dua kuncup terlahir dan mati
Gugur di jalan atau lenyap ditelan bumi
Demokrasi tak juga reinkarnasi
Republik semakin renta di kursi roda
Meski dukun dan tabib asing dihadirkan
Cendikiacendikia anyar dilahirkan
Perwiraperwira muda pun diciptakan
Masih
Tikustikus got bermukim di majlis terhormat
Anjinganjing kudisan berkeliaran di parlemen
Dan buayabuaya lapar biak di birokrasi
Maka menjelang senja berkiblat
Pertiwi hilang arah.
Tersesat
Kita Belum Mati
: Disebabkan oleh Wiji ThukulYa. Kita harus melawan
Dengan kata
Hanya kata
Biar pelurupeluru itu menjadi nyamuk
Membikin bising di kuping
Ya. Kita harus bergerak
Dengan pena di tangan
Atau papan kunci komputer
Biar tirani itu menjadi kecut
Meriut menghadapi maut
Ya. Kita harus terus melawan
Terus bergerak terus
Sampai semua iblis mampus
Kita tak boleh diam
Sajak Ijazah
Selembar ijazah
Terbakar di ungun kemiskinan
Hangus setengahnya
Ditolak di pasar loak
Setengah lembar ijazah hangus
Teronggok di tumpukan sampah
Di kolong jembatan
Berlembar-lembar harapan
Hanya menjadi angan
Jurang kemiskinan kian menganga
Terjal dan berbatu
Jeruji besi kemiskinan kian rapat
Mengerangkeng mimpi dan cita
Ijazah kemiskinan
Lembar-lembar tangis tak terhibur
Derita tak terkata
Terbakar di ungun kemiskinan
Hangus setengahnya
Ditolak di pasar loak
Setengah lembar ijazah hangus
Teronggok di tumpukan sampah
Di kolong jembatan
Berlembar-lembar harapan
Hanya menjadi angan
Jurang kemiskinan kian menganga
Terjal dan berbatu
Jeruji besi kemiskinan kian rapat
Mengerangkeng mimpi dan cita
Ijazah kemiskinan
Lembar-lembar tangis tak terhibur
Derita tak terkata
Surat Keur Maula Chandra Adh Dhia Shidqi
Ciawaking, 24 Juni 2010, liwat tengah peuting, basa vuvuzela ngaguruh dina tipi.
Anaking, poē ieu, 2 taun katukang, hidep gumelar ka alam dunya.
Enya, tina pianakan Ambu, indung hidep.
Bati tina ngaitna asih Ambu jeung tresna Abah (ah, lebah dieu mah can ngarti meureun hidep tēh).
Abah inget kēnēh, rēngsē sholat magrib harita tēh. Ambu gēgēlēhēan dina pingping Abah.
Patuangan Ambu nu melentung ageung, ku Abah diusapan. Enas-enasna mah ngusapan hidep ēta tēh.
Ku Abah hidep diharēwosan, "Baeu, geura sumping, Anaking.", ceuk Abah bari nuduhkeun jalan kaluar hidep ku cara ngaguratkeun rēma dina patuangan Ambu dugi ka lawang garbana. "Bagēa, Anaking...", ceuk Abah bari lalaunan nyium patuangan Ambu, basa ujug-ujug aya sora ngabeletuk leutik tina larangan Ambu. Barang diparios ku Abah, bet seueur cacai dina pingping Ambu. Hērang, leueur jeung semu hanyir. Abah reuwas liwat saking. Gancang Abah nyauran Enin, Nini hidep. Teu kinten Enin ge reuwaseun. Atuh teu talangkē, Abah ēnggal ngajak Ambu ka Bidan Aas (da harita tēh Ambu kungsi boga angen-angen, hayang diparajian ku Bidan Aas) di Pedes. Tumpak motor harita tēh. Cacai leueur tēa, sajajalan teras ngucur tina larangan Ambu. Tapi, Abah reugreug basa ninggali Ambu bangun nu teu nandangan nyeri. Ambu angger teger. Jagjag. Jeung rarayna ku Abah katangen cahayaan.
Sadugina di bumi Bidan Aas, Jalu, Ambu ēnggal diperenahkeun ku bu Bidan dina dipan. lajeng diparios. "Euleuh, geuning ieu mah tos pejah ketubanna. Tos sēēp cairan ketubanna gē". Gebeg tēh ieu hatē Abah ngagebeg reuwas liwat saking. Inggis Ambu kumaha onam. Sieun si Utun Inji kumaha onam. Paur itu. paur ieu. Keueung, pokona mah. "Wayahna wē kedah dirujuk ka rumah sakit. Ngarah diinfus di ditu mah", saur Bidan Aas."Keun da moal nanaon. Sing tenang wē. Sok ayeuna mah milarian kendaraan kanggo ka rumah sakit."
Gancang wē Abah tēh nelepon ka Uwa hidep, enya uwa Awan, da anjeuna mah kagungan mobil. Atuh teras wē Ambu tēh dicandak ka Rumah Sakit. Alhamdulillah, di UGD teu hararēsē. Ambu hidep enggal diparios, lajeng diberesihan, dipasang infusan. Teras dijajap ka ruang persalinan. Mun teu salah mah, jam 9 peuting harita tēh. Tah, ti harita Abah teu genah cicing. Hate ratug tutunggulan. Inggis ku bisi rempan ku basa. Da geuning di rumah sakit ieu mah Abah tēh teu meunang maturan Ambu di ruang persalinan. Tada teuing keueungeunna Ambu, Jalu. Cuang cieung sorangan. Padahal kapan sakitu ogoanna Ambu basa keur ngandung hidep tēh (Boa bawaan hidep meureun nya nu matak Ambu ogoan tēh). Tara daēk jauh ti Abah. Kari-kari ayeuna Abah teu bisa maturan. Untung Ambu ku Abah dibekelan hēnpon. Jadi, Abah jeung Ambu bisa silih kirim SMS.
Enyaan, Jalu, ulah daēk nungguan nu rēk ngababarkeun bari teu bisa nungkulan mah. Matak sutrēs. Abah gē harita, peuting-peuting teu bisa cicing. Sakeudeung-sakeudeung ngalengo kana palebah panto ruang persalinan. Hatē teu reureuh gegebegan. Komo basa ninggali aya lalaki ngora saumuran jeung Abah harita kaluar ti ruang persalinan. Manēhna nangkeup orok nu dibulen ku samping kebat. Leumpang bari carinakdak. "Innalillahi wa inna ilaihi rooji'un...., keun sing sabar, Jang, cocoba ti Gusti ēta tēh. Can dipercaya meureun. Keun, ala hikmahna wē...", ceuk kolot-kolot nu ngariung milu nungguan.
Nyaan, Jalu, hatē Abah ngeleper. Jajantung beuki ratug. Sieun kawas manēhna, teu dipercaya ku Gusti pikeun jadi Bapa. "Astagfirullah...", ceuk Abah bari ngusap beungeut. Rumasa geus ngaborongkeun kana kakawasan Gusti. Rumasa geus cangcaya kana sifat Rohman jeung Rohim Gusti. Gancang Abah neneda, sangkan Ambu dilancarkeun dina prosēs persalinan, sarta hidep gumelar kalawan salamet.
"Kulawargi bu Susi ti Kaum Lebak !", sora awewe mani ngajelengeng meupeuskeun jemplingna peuting. Rēt kana jam dina juru layer hēnpon. Jam hiji leuwih opat puluh menit. Gura-giru Abah nyampeurkeun."Bu Susi tos ngalahirkeun. Putrana pameget. Mangga tiasa ditingali di ruang anak, bilih badē diadanan." ceuk suster (boa bidan kētang) leuleuy tapi tandes. Buru-buru Abah lumpat ka ruang anak. Kasampak hidep geus beresih, ngagolēr dina ranjang orok. "Carogēna Bu Susi ?", takon Suster nu miara hidep. "Muhun",walon Abah, "Badē ngaadanan pun anak", cekēng. "Oh, mangga", cenah bari ngalēos. Ku Abah hidep diteuteup teu kiceup-kiceup. Asa percaya asa henteu. Sieun ukur dina impian. Tapi da nyata. Gancang Abah ngaharēwoskeun kalimah-kalimah adzan dina cepil hidep. Geus rērēs, Abah tuluy mariksa awak hidep. Ti luhur tepi ka handap. Panon. Irung. Ceuli. Leungeun. Suku. Ramo. Taya nu kaliwat. Alhamdulillah, normal kabēh. Reugreug jeung reueus hatē Abah harita. Tulus jadi Bapa. Mani asa pang-lalakina.
Isukna, pabeubeurang, Abah jeung Ambu, malah Enin jeung Uwa-uwa hidep gē milu, nepungan hidep di ruang anak. Ambu mah tuluy ngalalanyah nyusuan hidep. Katingali geugeut jeung nyaaheun pisan ka hidep. Matak hidep gē kudu malik nyaah ka Ambu tēh. Kapan Ambu nu geus ngakandung hidep salila salapan bulan dina patuanganna. Lajeng bajoang pikeun ngalahirkeun hidep. Beurat, Jalu, ēta perjoangan Ambu tēh. Kapan ceuk ulama gē, hiji indung nu bajoang ngalahirkeun tēh darajatna sarua jeung mujahidin nu keur bajoang di mēdan perang. Syahid maotna gē. Omat, kasēp, kudu nyaah ka Ambu.
Poē ēta kēnēh, hidep diidinan dibawa balik. Abah, Ambu, Enin, Uwa, jeung nu sējēnna bungah. Kabēh ngabagēakeun hidep. Ceuk itu ceuk ieu, "Kasēp, budak tēh. Teu jiga Bapana. Bodas deuih". Abah mah ukur nyērēngēh wē. Teu asa dipoyok pēdah Abah gorēng rupa jeung hideung. Malah sabalikna, Abah asa meunang pamuji pēdah bisa boga turunan kasēp. "Perbaikan keturunan", ceuk Kang Toni Lesmana mah.
Tapi, cocoba datang tilu poē ti harita. Hidep kapaksa kudu balik deui ka rumah sakit, alatan aya tanda-tanda panyakit konēng. Meunang sapuluh poē, hidep dirawat. Unggal genep jam hidep disinar salila genep jam. Tepi ka warna konēng dina kulit hidep leungit.
Anu matak ketir mah, basa hidep rēk diinfus. Abah nu maturan jeung nyekelan hidep, basa perawat kokotētēngan nēangan urat keur nancebkeun infusan dina leungeun jeung suku hidep. Kabēh gagal. Infusan teu bisa asup. "Jigana kedah dina mastaka ieu mah, Pa", ceuk suster nu awakna bayuhyuh. Pupuhuna jigana mah. Harita Abah ngajerit jeroning hatē, "Gusti, ditampi ieu cocobi. Mugi baē pun anak, abdi kalih pun bojo, kiat nandanganna", bari teu leupas ngeukeupan hidep nu keur kokocēakan ceurik, basa perawat bayuhyuh tēa keur nojoskeun jarum infusan dina embun-embunan hidep. Teu karasa, cipanon Abah ngalēmbērēh maseuhan pipi. Teu wasa nēnjo hidep nu can jejeg umur saminggu geus kudu nandangan cocoba kawas kitu. Karasa ku Abah peureusna jarum infusan nojos kulit sirah hidep. Karasa, Jalu. Karasa tepi ka galeuh ati. Ambu mah komo. Harita teh ngagukguk wē dina rangkulan Enin, bari dibeberah ku Uwa-uwa hidep.
Salila sapuluh poē, Abah jeung Ambu maturan hidep di rumah sakit. Piligenti ngemitan. Salila sapuluh poe, Abah ningali cisoca Ambu teu reureuh maseuhan pipi. Teu kalis ku pangbeberah ti nu jul-jol ngalongok. Dulur-dulur Ambu jeung Abah, babaturan kantor Ambu, babaturan panggung Abah, jeung nu sejenna, kabēh gē milu prihatin ku kaayaan hidep. Ngan Abah mah, harita tēh neger-neger manēh baē, bari teu kungsi leungiteun pangharepan. Da Abah percaya, Pangēran mah moal nurunkeun cocoba leuwih rohaka batan nu kaawakan ku ummatNa. Abah yakin, Gusti Allah teu torēk. Mantenna tangtos ngadangu dunga jeung pamēnta Abah. Da rarasaan Abah ge teu ukur menta, tapi bari meta. Abah geus narēkahan ku jalan mawa hidep ka rumah sakit.
Alhamdulillah, geuning hidep teh cageur deui. Dokter ngidinan hidep dibawa balik. Saratna, Abah jeung Ambu kudu bisa ngajaga hidep kalawan tulatēn. Abah jeung Ambu kudu ngajalankeun PHBS, cenah. Enya Prinsip Hidup Bersih dan Sehat, tēa. Ku Abah jeung Ambu satēkah polah dilakonan. Tapi geuning, cocoba tēh bet datang deui. Basa umur hidep kakara tilu bulan, kapaksa kudu ngalaman ngēndong deui di rumah sakit, teu kurang ti sapuluh poē. Sanggeus cageur, hidep ge mindeng pisan pulang anting ka dokter. Tepi ka nu karasa pangbeuratna ku Abah mah, basa hidep rek nincek umur sataun. Bulan Mei harita tēh. Hidep kapaksa kudu ngēndong deui waē di rumah sakit. Sarua teu kurang ti sapuluh poē. Tapi harita mah, najan dokter can ngidinan balik gē, hidep ku Abah dipaksa dibawa balik. Teu kuat ku waragadna atuh da nu ieu mah. Kapan dirawatna di rumah sakit khusus anak anu katotol mahal waragadna. Tapi Alhamdulilah, geuning, basa hidep dipaksa dibawa balik tēh, hidep kalah jadi jagjag. Panas nu salila di rumah sakit teu rerep-rerep, datang ka imah mah langsung leungit. Hidep bisa deui seuri nyeuleukeuteuk anu matak dēdēngēeun. Hidep daēk deui ulin, daēk deui nyusu jeung dahar bubur. Singhorēng, hayang balik wē hidep tēh nu puguh mah.
Teu karasa., Jalu, dua puluh opat bulan geus kaliwat. Ayeuna hidep mingkin gedē jeung sēhat.
Ayeuna hidep geus cangker... geus bisa ngajak Abah balap lumpat…
Hidep geus bisa hahariringan... geus bisa ngitung, gagambaran, tatabeuhan... jeung sajabana...
Sakapeung sok ngajak jogol dina kasur, mun geus bosen ulin sorangan...
Enya, geus gedē hidep tēh, Jalu...
Moal abah jeung ambu mah moal ngadungakeun panjang umur ka hidep tēh,
da umur mah geus aya nu nangtukeun geuning...
malah, saenyana poē ieu tēh jatah umur hidep ngurangan...
Abah jeung Ambu mah rēk neneda ka Gusti,
sangkan hidep dipaparin dangiang pikeun nyaangan jalan sorangeun,
sangkan bisa leumpang bari lempeng dina galur Gusti...
bisa ngeusian sēsa umur ku laku lampah nu henteu tojaiah jeung ugeran Gusti...
Abah jeung Ambu rēk neneda ka Gusti,
sangkan hidep jadi budak sholēh nu rancagē. Budak nu cageur, bageur, bener, pinter, singer, teger, pangger, wanter jeung cangker. Insya Allah rijki mah nuturkeun...
Amien...
Nyala Jiwa
Nyala iman yang berkobar di kedalaman jiwaku
bukan untuk membakar dan mengkaparkan iblis
melainkan untuk aku jadikan semacam suar
yang akan memanduku keluar dari perangkapnya
yang akan membantuku menghindar dari muslihatnya.
atau akan aku jadikan semacam lentera
untuk menerangi jalanku, mengantar sebentuk ikhlas menujuMu.
bukan untuk membakar dan mengkaparkan iblis
melainkan untuk aku jadikan semacam suar
yang akan memanduku keluar dari perangkapnya
yang akan membantuku menghindar dari muslihatnya.
atau akan aku jadikan semacam lentera
untuk menerangi jalanku, mengantar sebentuk ikhlas menujuMu.
Sajak Tuhan Kita
Kepada tuhan-tuhanmu kukirim kata
kata yang paling keparat
tentang janji-janjinya yang amat dusta
tentang bujuk rayunya yang amat nista
Kepada botol-botol alkohol
yang menjanjikan mimpi paling tolol
Kepada butir-butir ekstasi
yang menjanjikan mimpi paling sunyi
Kepada lembaran kartu dan butiran dadu
yang menjanjikan mimpi paling beku
Kepada digit-digit rupiah
yang menjanjikan mimpi paling resahKepada kelamin-kelamin binal
yang menjanjikan mimpi paling sundal
Aku hujani tuhan-tuhanmu dengan caci
dengan maki dengan kebencian paling nisbi
kerna sejujurnya aku
pun sempat memujanya.
kata yang paling keparat
tentang janji-janjinya yang amat dusta
tentang bujuk rayunya yang amat nista
Kepada botol-botol alkohol
yang menjanjikan mimpi paling tolol
Kepada butir-butir ekstasi
yang menjanjikan mimpi paling sunyi
Kepada lembaran kartu dan butiran dadu
yang menjanjikan mimpi paling beku
Kepada digit-digit rupiah
yang menjanjikan mimpi paling resahKepada kelamin-kelamin binal
yang menjanjikan mimpi paling sundal
Aku hujani tuhan-tuhanmu dengan caci
dengan maki dengan kebencian paling nisbi
kerna sejujurnya aku
pun sempat memujanya.
Percakapan Dengan Nenenda
Menghikmatimu adalah membaca garis-garis masa lalu
di kerut keriput wajah senjamu yang temaram. Dan tubuhmu yang semakin kuyu
penanda kerentaan yang tak mungkin disembunyikan
di balik etalase megah gedung-gedungmu
atau sebalik isi kebunmu yang satu demi satu
dicuri tetangga di depan matamu yang rabun
bahkan untuk menangkap binar cinta dan kerinduan anak cucumu sekalipun.
Engkau terlalu lelah setelah berjalan begitu jauh,
melewati ribuan atau bahkan mungkin jutaan sejarah
menemui berbhineka wajah dengan rona dan wataknya
mengikuti berbagai pesta dengan segala keriuhannya
dan menghabiskan terlampau banyak warisan.
Padahal masih ada sekian hampar masa menantimu dan anak cucumu.
Tapi kau masih juga bergeming dengan kebaya kumalmu
debu-debu yang mengerak, nganga luka-luka, dan memar membiru
telah menjadi tattoo permanent yang tak mungkin hapus dari kulit kisutmu.
Bahkan dengan berendam beribu jam di selaut airmata sekalipun.
Kau pun sudah tak lagi peduli dengan isi kepala dan
rambut gimbalmu yang semakin rontok kerna sekian lama tak tersentuh shampoo.
Keluarga kutu yang semula hidup damai di sana semakin tersingkir dan tercerai berai,
akibat eksodus semut cacing ulat kecoa tikus anjing ular buaya monyet malaysia
china jepang india inggris prancis jerman italia amerika.
Menyaksikanmu menangis tanpa airmata di setiap pergantian tahun
bahkan purnama pun enggan pamerkan senyum termahalnya
yang malah ia sembunyikan sebalik jas umbra yang pekat
dan anak cucumu, dengan sisa-sisa semangatnya,
bergerak serentak membuka mulut mereka
melantunkan lagu-lagu puja untuk kesembuhanmu.
Tidak
Bukan mantera
melainkan asa serupa mimpi yang tak terbeli.
di kerut keriput wajah senjamu yang temaram. Dan tubuhmu yang semakin kuyu
penanda kerentaan yang tak mungkin disembunyikan
di balik etalase megah gedung-gedungmu
atau sebalik isi kebunmu yang satu demi satu
dicuri tetangga di depan matamu yang rabun
bahkan untuk menangkap binar cinta dan kerinduan anak cucumu sekalipun.
Engkau terlalu lelah setelah berjalan begitu jauh,
melewati ribuan atau bahkan mungkin jutaan sejarah
menemui berbhineka wajah dengan rona dan wataknya
mengikuti berbagai pesta dengan segala keriuhannya
dan menghabiskan terlampau banyak warisan.
Padahal masih ada sekian hampar masa menantimu dan anak cucumu.
Tapi kau masih juga bergeming dengan kebaya kumalmu
debu-debu yang mengerak, nganga luka-luka, dan memar membiru
telah menjadi tattoo permanent yang tak mungkin hapus dari kulit kisutmu.
Bahkan dengan berendam beribu jam di selaut airmata sekalipun.
Kau pun sudah tak lagi peduli dengan isi kepala dan
rambut gimbalmu yang semakin rontok kerna sekian lama tak tersentuh shampoo.
Keluarga kutu yang semula hidup damai di sana semakin tersingkir dan tercerai berai,
akibat eksodus semut cacing ulat kecoa tikus anjing ular buaya monyet malaysia
china jepang india inggris prancis jerman italia amerika.
Menyaksikanmu menangis tanpa airmata di setiap pergantian tahun
bahkan purnama pun enggan pamerkan senyum termahalnya
yang malah ia sembunyikan sebalik jas umbra yang pekat
dan anak cucumu, dengan sisa-sisa semangatnya,
bergerak serentak membuka mulut mereka
melantunkan lagu-lagu puja untuk kesembuhanmu.
Tidak
Bukan mantera
melainkan asa serupa mimpi yang tak terbeli.
Hitam
Jika matahari tak mampu menguasai siang,
Siapa lagi yang akan memberi terang.
Purnama hanya datang sekali dalam sebulan.
Sedang kunang-kunang hanya makhluk kecil,
Tak kuasa siangkan malam.
Haruskah dian di beranda menyala selamanya
Atau siang akan berselimut hitam.
Sementara ladang dan sawah menanti dibajak,
Sapisapi gelisah minta diperah,
Dan anak-anak ingin pergi sekolah
Siapa lagi yang akan memberi terang.
Purnama hanya datang sekali dalam sebulan.
Sedang kunang-kunang hanya makhluk kecil,
Tak kuasa siangkan malam.
Haruskah dian di beranda menyala selamanya
Atau siang akan berselimut hitam.
Sementara ladang dan sawah menanti dibajak,
Sapisapi gelisah minta diperah,
Dan anak-anak ingin pergi sekolah
Satu Januari
: Isteriku
sunyi. pagi selayak mati
orang-orang masih lelap memeluk kenangan
selepas semalaman mencumbui terompet
dan menikmati erotisme kembang api
sedang kau begitu tergesa (atau bersemangat ?)
bergegas menjemur mimpi yang pasi di hangat matari yang baru
berharap hujan memberi sedikit waktu kali ini
hingga mimpimu menjelma pelangi
di rumah, anakmu dengan jenaka menata tawa
untuk menghapus jejak lelah di kepulanganmu
senja nanti
sunyi. pagi selayak mati
orang-orang masih lelap memeluk kenangan
selepas semalaman mencumbui terompet
dan menikmati erotisme kembang api
sedang kau begitu tergesa (atau bersemangat ?)
bergegas menjemur mimpi yang pasi di hangat matari yang baru
berharap hujan memberi sedikit waktu kali ini
hingga mimpimu menjelma pelangi
di rumah, anakmu dengan jenaka menata tawa
untuk menghapus jejak lelah di kepulanganmu
senja nanti
Langganan:
Postingan (Atom)
Tulisan Petingan
-
sajak-sajak balatak hirup angger balangsak tunggara teu bēak-bēak beurang peuting rambisak lambaran harepan rangsak impian bēak disasaa...
-
“Lawas teu tepang, ieu kasono meni moho. Ka mana baē atuh Jungjunan tēh ?”, ceuk hiji SMS. Duka ti saha, da teu wawuh nomerna gē. Teu hayang...
-
Samangkok cipanon hiji indung ngamandian anakna nu perlaya na tungtung kabingung basa ngadagangkeun botol-botol nasib di peuntaseun kara...
-
"Kaharti ayeuna mah. Paingan atuh harita loba nu datang ka dēwēk. Pasubuh-subuh. Parēbo-rēbo. Padeuheus-deuheus. Miharep sih piwelas dē...
-
Kepada perempuan tua di tengah samudera : “Engkau lahirkanku, untuk menjadi suamimu” Senja menjelang Engkau masih telanjang Di ranjang T...