“Jam antik titinggal uyut di juru rohang tamu disada salapan kali. Nu dianti-anti teu baē sumping. Ka mana atuh panutan tēh ? Kapan sakitu ēcēs disebatkeun dina SMS, yēn sonten ieu tēh salira badē sumping. Badē nepangan pun bapa. Ku abdi diantos ti sonten mula. Kēnging dangdos sataker kebek. Engkang teu aya datang. Naha bet jalir, jungjunan. Atanapi lali panginten salira tēh ? Upami aya pamengan nu teu tiasa dikantunkeun, geuning bet teu ngawartosan ? Telepon di rorompok aya. Handphone ogē tara dikantun, da bilih salira ngagentraan. Upami jalir atanapi ngahaja lali tēa mah, teungteuingeun teuing atuh, jungjunan. Kantenan upami ngahaja lumpat tina tanggel waler mah. Duh, saha atuh engkē nu bakal janten bapa si utun ?”.
Clak. Cipanonna maseuhan lambaran catetan nu can anggeus ditulis ku manēhna.
Langganan:
Posting Komentar (Atom)
Tulisan Petingan
-
sajak-sajak balatak hirup angger balangsak tunggara teu bēak-bēak beurang peuting rambisak lambaran harepan rangsak impian bēak disasaa...
-
“Lawas teu tepang, ieu kasono meni moho. Ka mana baē atuh Jungjunan tēh ?”, ceuk hiji SMS. Duka ti saha, da teu wawuh nomerna gē. Teu hayang...
-
Samangkok cipanon hiji indung ngamandian anakna nu perlaya na tungtung kabingung basa ngadagangkeun botol-botol nasib di peuntaseun kara...
-
"Kaharti ayeuna mah. Paingan atuh harita loba nu datang ka dēwēk. Pasubuh-subuh. Parēbo-rēbo. Padeuheus-deuheus. Miharep sih piwelas dē...
-
Kepada perempuan tua di tengah samudera : “Engkau lahirkanku, untuk menjadi suamimu” Senja menjelang Engkau masih telanjang Di ranjang T...
Tidak ada komentar:
Posting Komentar